اقرار نامه

به طور کلی ، اقرارنامه یک نوع قرارداد است که توسط طرفین برای تأیید مواردی مانند حقایق ، ادعاها ، تعهدات و قوانین تهیه می‌شود. در قانون جمهوری اسلامی ایران، تعریف و شرایط اقرارنامه به مجموعه مقررات مربوط به قراردادهای مصوب در قانون تیراژها و منابع مالی دولتی اشاره می‌کند .

انواع اقرارنامه از لحاظ نوع تنظیم چیست ؟

بنا به نوع تنظیم، اقرارنامه‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: اقرارنامه‌های عمومی و اقرارنامه‌های خاص.

1. اقرارنامه‌های عمومی: این نوع اقرارنامه‌ها برای تأیید حقایق و تعهدات عمومی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، اقرارنامه‌هایی که در معاملات تجاری برای تأیید قیمت، تعهدات مالی، اطلاعات مشتریان و غیره استفاده می‌شوند از این نوع هستند.

2. اقرارنامه‌های خاص: این نوع اقرارنامه‌ها به شکل خاصی برای موارد خاصی صادر می‌شوند. فرمت و محتوای این اقرارنامه‌ها به نیازهای و مقررات جاری در حوزه‌های خاصی مرتبط است. به عنوان مثال، اقرارنامه‌های بانکی، اقرارنامه بیعانه، اقرارنامه رهن و اجاره و غیره از این دسته هستند.

شرایط تنظیم اقرارنامه محضری چیست؟

بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران، تنظیم اقرارنامه محضری برای اثبات و تأیید حقایق و مواردی انجام می‌شود که نیاز به تعهد محضری داشته باشد. برخی از شرایطی که در تنظیم اقرارنامه محضری لحاظ می‌شوند، عبارتند از:

1. توافق مشخص و مشروط بین طرفین: اقرارنامه محضری باید بر اساس توافقی شفاف و مشخص بین طرفین تنظیم شود که موضوعاتی که قرار است در آن تأیید شوند ، به دقت مشخص شده باشند.

2 . تأیید حقایق دقیق : اقرارنامه محضری برای تأیید حقایق دقیق و مشخص استفاده می‌شود. بنابراین، اطلاعات مورد تأیید در اقرارنامه باید واقعی و قابل اثبات باشند .

3 . صداقت طرفین : اقرارنامه محضری نیازمند صداقت و راستگویی طرفین است . هرگونه اغفال یا کاستی از صداقت می‌تواند به معنی تخطی از شرایط تنظیم اقرارنامه باشد .

موارد ابطال اقرارنامه محضری چیست ؟

 در قانون ایران ، مواردی برای ابطال اقرارنامه محضری وجود دارند که میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

1. اشتباه در توضیحات: اگر اقرارنامه محضری اشتباهی صورت بگیرد و توصیف نادرستی ارائه شود و با واقعیت تضاد داشته باشد، اقرارنامه میتواند مورد ابطال قرار گیرد.

2 . اجبار و تهدید : اگر اقرارنامه محضری تحت فشار، اجبار یا تهدید قرار گیرد ، ابطال آن میتواند ممکن باشد .

3 . بی‌دانشی یا نادانی : اگر فرد امضاکننده اقرارنامه محضری از شرایط و تبعات آن بی‌خبر بوده یا در مورد تداوم تصمیم خود مطلع نباشد ، ممکن است اقرارنامه قابل ابطال باشد .

4 . بُعد نامشروع : اگر اقرارنامه محضری محتوا و توصیفاتی داشته باشد که با قوانین و مقررات نامشروع در تضاد باشد ، ممکن است آن ابطال شود .

امیدوارم خواندن این مقاله به مسائل حقوقی ای که ممکن است در روزمره با آن دچار شوید کمک کند .

 با اقرارنامه محضری ، می‌توانید به طور دقیق و جزئی رویدادهایی که در جلسه رخ داده‌اند را ثبت کنید . این اطلاعات می‌توانند شامل توافقات و تعهدات طرفین ، نتایج به دست آمده و هرگونه مشاجره یا اختلاف نظرهایی باشند .

فایده ی تنظیم اقرارنامه ی محضری چیست ؟

تنظیم اقرارنامه محضری دارای چندین کاربرد می‌باشد :

1-  حفظ اسناد و شواهد : با ثبت رویدادها و ملاقات‌ها در اقرارنامه ، اطلاعات مربوط به آن‌ها به صورت رسمی ثبت می‌شوند. در صورت نیاز می‌توانید به دستورالعمل‌ها ، توافقات ، امضاها و سایر مستنداتی که در جلسه ارائه شده‌اند مراجعه کنید .

 2- رفع ابهامات و جلوگیری از تفسیرهای مختلف : با داشتن یک رکورد دقیق و شفاف از محتوای جلسه ، ابهامات و سوالات ممکنه ناشی از تفسیرهای مختلف حین جلسه را از بین می برد.

آیا تنظیم اقرارنامه ی محضری نیازی به حضور شاهد دارد ؟

در عمومیت، اقرارنامه محضری نیاز به شاهد ندارد ، یعنی تنها طرف‌های حاضر در جلسه یا نشست می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. این امر به منظور حفظ محرمانگی و حقوق حضورکنندگان در جلسه است .

هرچند که این قاعده در بعضی موارد قابل انحراف یا تغییر است. برخی مواقع، طرف‌ها ممکن است تصمیم بگیرند ، که شاهد مستقلی را نیز در جلسه حضور دهند ، به منظور تضمین شواهد و روند مذاکره .

تنظیم اقرارنامه محضری چه تعهداتی به همراه دارد ؟ 

تنظیم اقرارنامه محضری معمولاً به همراه برخی تعهدات می‌آید. این تعهدات ممکن است بین طرفین توافق شده باشد، اما همچنین ممکن است بر اساس قوانین و مقررات مربوطه باشد. بعضی از تعهدات رایج که معمولاً در اقرارنامه محضری وجود دارند عبارتند از:

1.     صحت و قطعیت اطلاعات: طرفین متعهد می‌شوند که اطلاعاتی که در اقرارنامه ثبت می‌شود، صحیح و قطعی باشد و دقت لازم را در انتقال این اطلاعات به کار ببرند.

2.     عدم تغییرات بعدی: طرفین متعهد می‌شوند که پس از تنظیم اقرارنامه، تغییرات غیرجزئی یا تغییرات اساسی در آن را انجام ندهند، مگر اینکه موافقت کتبی دیگر طرف حاصل شده باشد.

3.     استفاده مجدد و نشر اطلاعات: در صورتی که اقرارنامه شامل اطلاعات حساس یا محرمانه باشد، طرفین متعهد می‌شوند که این اطلاعات را به هیچ عنوان با شخص دیگر به اشتراک نگذارند. 

به هر حال ، اگر شما نیازی به حفظ محرمانگی و حقوق حضورکنندگان دارید ، منصفانه است که از شاهد مستقل صرف نظر کنید . در صورتی که این قضیه برای شما مهم است ، بهتر است با طرف مقابل خود در مورد حفظ حقوق و حفظ حریم شخصی خود بحث و توافق کنید .

چنانچه بعد از خواندن این مقاله ، سوال و ابهامی در ذهن شما در این موضوع یا موضوعات دیگر هست میتوانید با مشاوره حقوقی آنلاین مجموعه تیم وکلا ارتباط بگیرید تا اطلاعات تخصصی تری را از آن ها دریافت کنید.