اثبات نسب چه شرایطی و مدارکی را نیاز دارد؟

روابط در قانون کشور ما به سه دسته تقسیم می‌شوند:

۱) نسبی: رابطه نسبی رابطه ای است که در نتیجه یک پیوند خونی ایجاد شده است مانند رابطه پدر فرزندی یا مادر و فرزند.

۲) سببی: رابطه سببی به رابطه ای گفته می شود که در نتیجه ازدواج شکل می‌گیرد مانند رابطه زن و شوهر.

۳) رضاعی: : و رابطه رضاعی نیز به رابطه خویشی که به واسطه شیر خوردن نوزاد از زن به غیر از مادر طبیعی اش اطلاق میشود.

اثبات نسب چیست و شرایط آن؟

رابطه نسبی به خویشاوندی که از طریق خون ایجاد می‌شود گفته می‌شود از جمله رابطه پدر و مادر با فرزندان، خواهران و برادران با یکدیگر و یا رابطه نوه ها با پدربزرگ و مادربزرگ.

بحث اثبات زمانی مطرح می‌شود که شخصی قصد ثابت کردن رابطه نسبی و خونی خود را داشته باشد.

به عنوان مثال «الف» ادعا کند فرزند «ب» است و با ادعای اینکه «ب» پدر اوست نسب خود را به او برساند. در این مواقع مدعی باید اقدام به طرح دادخواست اثبات نسب کرده تا در صورت احراز حقانیت و صدور حکم دادگاه به نفعش،بتواند از حقوق قانونی خود استفاده کند.

دعوای اثبات نسب اغلب توسط افراد فاقد شناسنامه مطرح می‌شود تا این اشخاص به واسطه ثابت کردن نسب خود بتوانند شناسنامه نیز دریافت کنند. علاوه بر این اثبات نسب در موارد دیگری مثل وراثت، ولایت قهری، حضانت تابعیت و ... اثر گذار است.

وکیل آنلاین و تلفنی به صورت 24 ساعته در رابطه با اثبات نسب. میتوانید در هر زمان و مکان به صورت آنلاین و تلفنی از موسسه حقوقی تیم وکلا مشاوره بگیرید.

اثبات نسب مادری

منظور از اثبات نسب مادری خویشاوندی فرزند با مادر است که برای احراز آن لازم است دو موضوع به اثبات برسد:

1) اول اینکه ثابت شود زنی که ادعا می‌شود طفل منسوب به اوست، بچه ای به دنیا آورده است.

2) دوم اینکه باید ثابت شود که آن بچه، همان فردی است که ادعای اثبات نسب در مورد او طرح شده است.

به طور مثال  الف  ادعا میکند که  ب  بچه ای بدنیا آورده است و آن بچه همان  الف  است.

اثبات نسب از طرف مادر هم نیاز به طرح دادخواست در دادگاه صالح دارد که طبق قانون حمایت خانواده، هم اکنون دادگاه خانواده به این موضوع رسیدگی می‌کند، برای اثبات این ادعا میتوان به هر نحوی به هر نوع مدرک از جمله شهادت شهود، نظر پزشک قانونی، اقرار و ... استناد نمود.

اثبات نسب پدری

اثبات نسب پدری هم مانند نسب مادری نیاز به طرح دادخواست در دادگاه خانواده و ارائه دلیل دارد اما قدری از اثبات نسب مادری دشوار تر است، علت آن هم این است که مدعی باید ثابت کند تولد او در نتیجه رابطه بین پدر و مادر اوست و این نزدیکی در زمان ازدواج آنها حاصل شده و مشروع بوده است.

البته قانون گذار برای اثبات نسب از سوی پدر راه حلی تحت عنوان قاعده فراش را از شرع استخراج کرده است که در ماده 1158 قانون مدنی« طفل متولد در زمان زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد.» به آن پرداخته است.

آشنایی با دعوای اثبات نسب

در شرایطی که مشروع بودن نسب فرزند، مورد اختلاف واقع شده و یا اینکه به دلیل عدم ثبت ازدواج پدر و مادر، برای فرزند مشروع، شناسنامه گرفته نشده باشد، می بایست در دادگاه، دعوایی تحت عنوان دعوی اثبات نسب مطرح شود. پس از اینکه از دادگاه، دعوای اثبات نسب را مورد بررسی قرار داد، قرابت نسبی یا خویشاوندی نسبی میان فرزند، با پدر یا مادر خود، اثبات می‌شود و به لحاظ قانونی بودن رابطه نسبی فرزند یا پدر و مادر، حقوق قانونی مربوطه، در حق فرزند مستقر خواهد شد.

اثبات رابطه زوجیت بین والدین

اثبات رابطه زوجیت پدر و مادر، با ارائه هر سند و مدرکی امکان پذیر بوده و در این زمینه محدودیتی وجود ندارد. از جمله مدارک لازم برای اثبات رابطه زوجیت میتوان به سند ازدواج دائم یا موقت( هر چند به ثبت رسمی نرسیده باشد) شهادت شهود یا گواهان، اقرار خود طرفین، امارت قضایی و یا حتی سوگند اشاره نمود.

مدارک مورد نیاز برای اثبات نسب:

1: به ارائه سند ازدواج پدر و مادر

2: گواهی ولادت

3: شهادت شهود

4: تحقیقات محلی

5: آزمایش های ژنتیکی